■ کنفرانسی بدهم از غـــــــــــــــم دامن گیرم بخش عمومی

زیر بارانی و بابهـــــــــــــــت غمت دلگیرم
گر افق سر بزند سر به فلـــــــــــک تصویرم

از غم آزادی و از غصــــــــــه دلم درلک شد
مثل مرغــــی که پرش ریـخته شد وا گیرم

کاش ویروس غم عشـق تو درمانی داشت
نیستی تا به ابد بســـــــــــته شده تقدیرم

جای تو مونس همخوابی من تنهایی ست
هر خیالی برسد در تو کند تســـــــــــخیرم


کم کــــم این خا طره ها حال مرا می پرسند
یک شب از بی سر و بی سامانی خود می میرم

خبراز حال تو چندی ست ندارم سخت ست
روز و شــب های درازی ست که من پیگیرم

گریه از چشـــــم فقیر است ندارم ! من ! تو
خنده احســاس قشنگی ست ولی تحقیرم

می روم لغو کنـــــــــــــم خلوت تنهایی خود
کنفرانسی بدهم از غـــــــــــــــم دامن گیرم

شعر من شــعر شما نیست به من می آید
تکیه بر شـــــــــــــــعر زنـــم غصه نگیرد زیرم

خواستــــــــــــــــــم قفل زنم درب امیدم اما
دزد بد حال من آید شــــــکــــــــــند تدبیرم